RSS






Εσύ τι νιώθεις;;;;;;

……Μιλάω σε σένα, τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, το συνάδελφο δάσκαλο, τη μητέρα που καρδιοχτυπάς για το μέλλον του παιδιού  σου και σε ρωτάω…

Εσύ τι νιώθεις;

…όταν δίπλα σου, γύρω σου, μέσα σου, υπάρχει τόσος πόνος και απελπισία;;;

…όταν καθημερινά άνθρωποι μένουν χωρίς δουλειά, πνιγμένοι από τα δάνεια γιατί κάποτε έκαναν το λάθος να κάνουν … όνειρα… για μια καλύτερη ζωή και πίστεψαν σε κάποια μεγάλα λόγια…

…όταν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, να ζήσουν το υπόλοιπο και να πεθάνουν με αξιοπρέπεια, να πάρουν μια σοκολάτα και να πάνε να δουν τα εγγονάκια τους,  γιατί τα μικρά τούς κοιτάζουν στα χέρια και δεν ξέρουν τι σημαίνουν περικοπές…

…όταν ανοίγεις την τηλεόραση να ενημερωθείς… και βλέπεις όλους αυτούς που σου προκαλούν ναυτία, αυτούς τους γλοιώδεις τύπους που τη μια είναι εδώ και την άλλη απέναντι… να συμπάσχουν με τους ταλαιπωρημένους Έλληνες αλλά μόνο για να ανεβάσουν τα ποσοστά που έπιασαν πάτο…

…όταν πάσχισες μαζί με το παιδί σου, να του δώσεις όλα τα εφόδια, να μπορέσει να μπει στη σχολή που ήθελε… και κόπιασε, και ξενύχτησε, για να έρθει και να σε ρωτήσει μια μέρα…
Καλά βρε μαμά τα κατάφερα μπήκα στο πανεπιστήμιο….
Και μετά όμως;;;;;;

…όταν δουλεύεις όπως δούλευες πάντα, ίσως και πιο πολύ τώρα από πείσμα… αλλά βλέπεις πως αυτά που παίρνεις δε φτάνουν…. δουλεύεις μόνο για να πληρώνεις….

…όταν κοιτάζεις το ημερολόγιο… και βλέπεις πως σε λίγο θα φτάσει ο χειμώνας και σκέφτεσαι πως εδώ δεν ταιριάζουν τα λόγια…

“δριμύς ο χειμών αλλά γλυκύς ο παράδεισος”

γιατί απλά εμείς δεν είμαστε άγιοι…

…όταν βλέπεις παιδάκια πεινασμένα να κοιτάζουν στο διάλειμμα τα άλλα παιδιά που τρώνε το φαγητό τους κι έρχονται και σου λένε… “δασκάλα πεινάω….”

…όταν καθημερινά μαθαίνεις για δολοφονίες ανθρώπων μέσα στα σπίτια τους για λίγα ευρώ και σκέφτεσαι πόσο ασφαλής πρέπει να νιώθεις…

…όταν ακούς κάθε τόσο για κάποιο γνωστό  ή γείτονα ή φίλο που ήθελε να ζήσει, για εκείνον, για την οικογένειά του, για τους ανθρώπους που αγαπούσε αλλά δυστυχώς κάποιοι τον έσπρωξαν να πηδήξει, να πιει τα χάπια, να κόψει τις φλέβες του, να φύγει από τη ζωή για να βρει την κάποια λύτρωση γιατί απλά… δεν άντεχε άλλο….

…όταν καθημερινά βλέπεις πως  “κάποιοι” θέλουν να σε κάνουν να ξεχάσεις την ιστορία σου, τη θρησκεία σου, τα ήθη και τα έθιμά σου, τη γλώσσα σου, το ότι είσαι

ΕΛΛΗΝΑΣ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

…όταν βλέπεις τα κοράκια να θέλουν να σου αρπάξουν τη χώρα σου, κομμάτι κομμάτι, αρχίζοντας από τα πιο μικρά νησάκια, εκεί στο μέσο του Αιγαίου ΜΑΣ, γιατί το Αιγαίο ήταν , είναι και θα είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟ…

…όταν βλέπεις πως υπάρχουν εκείνοι που σε πούλησαν, που σε πρόδωσαν, που είναι μια χαρά, αλλά ρίχνουν και κάποιο κροκοδείλιο δάκρυ πού και πού όταν αντικρίζουν μια κάμερα… αλλά δε θα πληρώσουν ΠΟΤΕ για αυτά που καπηλεύτηκαν, που έκλεψαν…

…όταν βλέπεις κάποιοι να θέλουν να τσαλαπατήσουν τα πιστεύω σου και εσύ δεν ξέρεις τι να κάνεις… ή μάλλον δεν μπορείς να κάνεις αυτό που θα ήθελες…

…για όλα αυτά πες μου….

ΕΣΥ ΤΙ ΝΙΩΘΕΙΣ;;;

μέχρι τώρα κοιτούσα την εικόνα του Χριστού και το πρόσωπο του γιου μου…
δεν ξέρω αν θα μπορώ να το κάνω κι αύριο…


 Κατερίνα

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Copyright 2009 ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ. All rights reserved.
Bread Machine Reviews | watch free movies online by Blogger Templates